ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΖΩΩΝ

Το σχολείο μας στα πλαίσια του εορτασμού της Παγκόσμιας ημέρας αδέσποτων ζώων συμμετείχε στον διαγωνισμό φιλοζωίας « Συμβιώνοντας με τα ζώα», που προκήρυξε η Δ.Π.Ε ΦΛΩΡΙΝΑΣ, με τη συγγραφή ποιημάτων και παραμυθιού.

Συλλογική συγγραφή του ποιήματος από τους μαθητές του ολοήμερου τμήματος:

Υπεύθυνη Εκπαιδευτικός ΠΕ70: Τασιώνα Σεβαστή

Ο σκύλος μου

Ο σκύλος μου είναι χαρούμενος.

Είναι ο Μπρούνο, ο δεκάχρονος golden retriever.

Aυτός με νιώθει

και με αγαπάει πολύ!

Κουνάει την ουρά του με χαρά

όταν με βλέπει.

Με κοιτάει με τα υγρά του μάτια

και στοργή ζητάει.

Ο σκύλος μου βγαίνει τις νύχτες

και κοιτάει το φεγγάρι.

Κάθεται στα πισινά κι ακούει τ'άλλο σκυλί που αλυχτάει..

Ο σκύλος μου σταματάει σε κάθε γωνία και μυρίζει,

τρέμει ολόκληρος όταν φοβάται.

 Μες στον ύπνο του λύκους κυνηγάει.

Ο σκύλος μου από το πρωί ως το βράδυ

στέκει εκεί στο πλάι μου

στο ταξίδι της ζωής πιστός συνοδοιπόρος.

Ο σκύλος μου, ο φίλος μου

χορεύει μαζί μου τις νότες της φιλίας!

 

Συλλογική συγγραφή του ποιήματος από τους μαθητές του Ε2

 Υπεύθυνη Εκπαιδευτικός ΠΕ70: Τασιώνα Σεβαστή

Σκύλε μου,

Που σταματάς σε κάθε χόρτο και λουλούδι

και μυρίζεις.

Να, μαζί περπατάμε

είναι η πρώτη σου άνοιξη στον κόσμο.

Σκύλε μου,

που γεμίζεις χαρά όλο τον κόσμο

κουνώντας  την ουρά σου.

Όταν με βλέπεις τρέχεις κοντά μου

μου κάνεις τη ζωή γλυκιά

τους φίλους μου τους συμπαθείς

και τους εχθρούς μου αντιπαθείς.

Σκύλε μου,

που το βράδυ κοιτάς το ολόγιομο φεγγάρι

 και διώχνεις τους κακούς.

Από τα μάτια σου σπίθες ξεφεύγουν

Η αγάπη σου τεράστια σαν ατέλειωτος ουρανός.

Ο φίλος μου, ο σκύλος μου

αμέριμνα στους δρόμους τριγυρνά

στο πάρκο τρέχει με χαρά.

Καλό σκυλί, φύλακας  πιστός

και φίλος μου παντοτινός.

Παραμύθι: «Toby, ο σκύλος που αγαπούσε το αφεντικό του»

 

Συγγραφική ομάδα: Γιαννής Δημήτριος

                                Πουτουρίδης Παναγιώτης

                                Μυλοβιανός Αθανάσιος

                               Φουντούλη Δήμητρα

                                Καραμήτρος Αλέξανδρος

                                Βραχνός Άγγελος

                                 Μπελογιάννη Γεωργία

                                 Κωντσίδου  Μαρία

     Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Τασιώνα Σεβαστή 

  Σε ένα μικρό όμορφο χωριό, με ωραία χαριτωμένα σπιτάκια με όμορφους κήπους, ζούσε ο Αγησίλαος Τακτικός. Είχε ένα καθαρό και τέλεια τακτοποιημένο σπίτι. Είχε επίσης και ένα σκυλάκι  που το έλεγαν Toby  και πολλές φορές τον εκνεύριζε με τις σκανταλιές του. Δεν το είχε εκπαιδεύσει σωστά και τώρα δεν  μπορούσε να ανεχθεί τις αταξίες του και τον έβαζε τιμωρία.

Ο γείτονας του Αγησίλαου , ο Πέρης Κυνόφιλος, έβλεπε τις τιμωρίες και λυπόταν γιατί αγαπούσε πολύ τα ζώα. Μια μέρα ζήτησε να κρατήσει αυτός τον Toby. Έπαιξαν, πήγαν βόλτα στο βουνό και ο Toby με το ζόρι ξαναγύρισε στον Αγησίλαο.

Όταν επέστρεψε σπίτι, για να τον νευριάσει ακόμα περισσότερο  έριξε τον καφέ και το κρουασάν  στο πάτωμα. Ο Αγησίλαος τον τιμώρησε πάλι, τον άφησε νηστικό και σκεφτόταν να τον διώξει. Την άλλη μέρα αποφάσισε να τον πάει μια βόλτα για να τον δουν οι χωριανοί μήπως και θελήσει κανείς να τον πάρει.   Στη συνέχεια περπάτησαν προς το βουνό που ήταν έξω από το χωριό. Ο Αγησίλαος όμως σκόνταψε σε μια πέτρα  και στραμπούλιξε το πόδι του. Δεν μπορούσε να περπατήσει.

Ο Toby έτρεξε στο χωριό. Πήγε στην πλατεία κι άρχισε να γαβγίζει στους χωριανούς. Καταλάβαιναν ότι κάτι θέλει και  τον ακολούθησαν. Βρήκαν τον Αγησίλαο και τον μετέφεραν στον γιατρό.  Ο Τoby δεν έφευγε από κοντά του. Αγαπούσε το αφεντικό του κι ας του έβαζε τιμωρίες.

Ο Αγησίλαος συγκινήθηκε από τη μεγάλη αγάπη του σκύλου του και αποφάσισε να τον κρατήσει γιατί ήταν πολύτιμος φίλος. Πήγαιναν βόλτα στο πάρκο και συναντούσαν κι άλλα σκυλάκια και έπαιζαν.

Κατάλαβε ότι έπρεπε να τον εκπαιδεύσει σωστά. Δεν έφταιγε ο σκύλος για τη συμπεριφορά του. Απλά κανείς δεν είχε ασχοληθεί μαζί του για να του μάθει κάποια πράγματα.

Έτσι ο Toby έγινε μέσα σε λίγο διάστημα ο καλύτερος σκύλος του χωριού. Ο Αγησίλαος έγινε πολύ τρυφερός απέναντί του και καμάρωνε. Δεν θα τον άλλαζε με τίποτα. 

Επίσης ο Αγησίλαος έκανε μια εθελοντική ομάδα και ενημέρωνε τους πολίτες πώς θα φροντίζουν σωστά τα σκυλάκια τους και πως θα τα εκπαιδεύουν.

Έτσι, το μικρό όμορφο χωριό του Αγησίλαου έγινε το μέρος όπου άνθρωποι και σκύλοι συμβίωναν αρμονικά και η ζωή κυλούσε ήρεμα .

Το παραμύθι υπάρχει και σε ψηφιακό βιβλίο που  δημιουργήθηκε  με την εφαρμογή storyjumper.

 Μπορείτε να το διαβάσετε στο παρακάτω λινκ:

https://www.storyjumper.com/book/read/168385421